دختر کوروش - بنای یادبود کوروش در سیدنی

منوی اصلی
لوگو
پشتیبانی



هزار عکس

آرشیو
خرداد 1389
شیدسچپج
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31        


جستجو
تبادل بنر
Iran XM SEO
چت با مدیر
لینک دوستان
تبلیغات
چت روم

IP شما
Iran IP View

تبلیغات
هزار عکس

اگرچه از کوروش کبیرآنطور که شایسته است در ایران تقدیر نمی شود ، ولی در کشورهای دیگر به دلایل مختلف مورد تقدیر و تحسین قرار می گیرد که یکی از مهمترین آنان "پایه گذاری اولین قوانین حقوق بشر جهان" است. هنگام ورود سپاه ایران به بابل، کوروش کبیر دستور داد تا بر روی استوانه ای سفالین فرامین حقوق بشر را حک کنند ، که امروز باعث بالندگی ما ایرانیان است. این است که تاریخ نگاران و فیلسوفانی نظیر افلاطون ،فیثاغورث ، هرودت ، گزنفون ، ویل دورانت ، ویکتور هوگو ، کنت گوبینو ، هگل، شاتوبراین ، پاپ کلمنتوس پنجم ، ناپلئون ، بوسویه ، دانیل روپس ، گیرشمن ، مولانا ابوالکلام آزاد ، علامه طباطبایی ، دکتر علی شریعتی ، حجه الاسلام شهید هاشمی نژاد ، دکتر باستانی پاریزی و... در مدح او قلم می زنند.

حکاکی "انسان بالدار" دردر دشت مرغاب پاسارگاد، نقش برجسته‌ای از کوروش کبیر است که  ظاهرا  وجه تقدس کوروش را در نظر مردم آن زمان ، یادآور می شود. در بالای این اثر به سه زبان زنده آن دوران نوشته شده بود " من کوروش پادشاه ایرانم ..." . سبک هنری خاص این اثر مربوط به دوره قبل از تخت جمشید است و شامل نمادهای عجیبی می شود که حاصل ترکیب عقاید مذهبی پارسی ، عیلامی ، بابلی ، یهودی و... در قالب هنر است.
در سال ۱۹۹۴ بنای یادبودی از کوروش در سیدنی ساخته شد تا یادآور صلح و برابری تمام نژادها و پیروان تمامی ادیان باشد ، که نسخهء کپی برداری شده ای از تمثال مقدس کوروش کبیر در پاسارگاد است.

طراح این اثر ۴ متری ، لوییس باتروس است که در پیاده سازی آن از یک هنرمند ایرانی به نام فرشته صادق بهره برده است.


در دشت مرغاب در پاسارگاد ، نقش برجسته‌ای از کوروش بزرگ باقیمانده است کـه همچون فرشتگان ، بــا بـالهایی آسمانی تراشیده شده است. نکتـه جـالب این است که ایـرانیان از زمان باستان تا‌کنون ایـن پیکره را مقدس می‌دانند و بـا اینکه پیکره‌های دیگر در سراسر ایـران در اثر نـادانی آسیب دیـده است هیچ‌کس جرأت نداشته بـه ایـن پیکره اهـورایی آسیب برساند. هنـــوز هم تصور مقدس بودن ایـن پیکره در میـان مردم بـومی بـاقی است (دکتر بهرام فره وشی در کتاب ایرانویچ).
مردم محلی دستــان او را رو به قبـله و در حـالت نیایش می دانند و مردم منطقه نـذرهای خود را تقدیم آرامـگاه می‌کردند( دکتر باستانی پـاریزی در کتـاب کـوروش ذوالقرنین ). آب رودخانه پلوار نیز همیشه آبی مقدس و شفابخش به شمار مـی آمد.(دکتر شاپور شهبازی در کتاب پاسارگاد)


نوشته شده توسط ملودی در چهارشنبه 5 خرداد ماه سال 1389 و ساعت 02:38 AM | 0 نظر