دان ناردو در بخشی از کتاب بین النهرین باستان به چگونگی زندگی روزانه در شهرهای آن زمان بین النهرین می پردازد و می نویسد: کوچه ها اغلب ناهموار و دارای پستی و بلندی های بسیار بود. یک دلیل آن ساختن خانه های جدید روی ویرانه های خانه قبلی بود و دلیل دیگر زباله های فراوانی بود که به کوچه ها می ریختند که نیمی از آنها را سگها می خوردند و نیمی دیگر به مرور در برابر آفتاب تجزیه می شد و زیر قدم های رهگذران کوبیده می شد. خانه ها مملو از موش ها و حشرات بود و اغلب در بافت دیوارها مورچه ها و سوسک ها موج می زدند. آلودگی محیط باعث آلوده شدن آبها میشد و بیماری فراوان بود. چون میکروب برایشان ناشناخته بود و دلیل بیماری را نمی دانستند، بیشتر درمانگران شان در واقع جادوگران بودند که می پنداشتند بیماری را شیاطین به همراه می آورند و سعی می کردند با جادو و روش های خاص خودشان با بیماری ها مقابله کنند. همچنین در خانه ها مار و عقرب فراوان بود و بسیار پیش می آمد که در حالی که مردی در خانه اش خوابیده بود، عقرب از سقف روی سر و بدنش می افتاد و او را نیش می زد. همین مسئله در مورد مارها هم اتفاق می افتاد و گاهی مار از سقف به روی فرد می افتاد و او را نیش می زد. در آینده نزدیک پیرامون این مطلب اطلاعات کامل تری در تارنما قرار خواهم داد.